Op 26 april gaan we proberen in de plaats Ruarwe te komen alwaar de Nederlandse Anneke samen met haar man een lodge managed die enkel bereikbaar is per boottocht van ca. 5 uur. We hebben Anneke eerder in Mzuzu ontmoet.
Niemand weet….
De boot hierheen, hebben we ons laten vertellen, vertrekt tussen 10.00 en 12.00 uur. Na een fietsritje van 25 km over een dirt road (stenen en zand) komen we aan in Mlowe, de plaats van vertrek. Niemand weet hier hoe laat en of de boot überhaupt wel komt vandaag, rustig afwachten dus.
Iedereen wil ons graag helpen en we krijgen daarom ook allerlei aanbiedingen voor de overtocht, de prijzen zijn ons veel te hoog. We zetten onze stoeltjes op en wachten geduldig af op het dorpspleintje. Na 2 uurtjes komt dezelfde jongen (die op dit tijdstip net als alle andere dorpsgenoten al naar alcohol ruikt) met het aanbod om met andere passagiers op zijn boot mee te varen. Dit aanbod is uitstekend dus de fietsen en bagage erop en we varen weg.
Onderweg worden er mensen afgezet en opgepikt, het is een drukte van belang op de boot met regelmatig verhitte discussies. Drank vloeit rijkelijk onder de bemanning, hier geldt blijkbaar geen alcoholverbod tijdens het varen, hierdoor wordt de sfeer uitbundig maar voelt deze voor ons ook een beetje benauwend. Het 15 PK motertje doet het echter prima en na 5 uur varen met op het laatst redelijk wat deining bereiken we in het donker de lodge van Anneke.
Zulunkhuni Lodge
In de ochtend zien we pas hoe idyllisch de plek daadwerkelijk is en de 5 uur durende boottocht is het meer dan waard geweest. We kijken vanuit onze lodge, die op een rots gebouwd is, uit op het meer en de kliffen, een voltreffer deze lodge. Fantastisch snorkelen hier; vele soorten tropische vissen in de mooiste kleuren, overal waar je kijkt zwemmen ze om ons heen!!!
Het ontbijt is ook alweer een bofmoment; PANNENKOEKEN.
We relaxen hier prima temeer om het feit dat je ook niet weg kunt komen hier (The Eagels zongen het al “you can always check in but never leave”), het enige wat rest is genieten!!! Heerlijk zwemmen, luieren en wandelen.
Foto please!
Op de wandeling naar het dorp Ruarwe willen alle kinderen voor de foto poseren en Tanja wordt bedolven onder deze kinderen die haar hand maar met moeite willen loslaten, tja we vallen uiteraard op. Hieronder een selectie.
Oeps, we kunnen niet betalen
Na 3 volle dagen is het tijd om verder te trekken. Vroeg in de ochtend worden we opgehaald door de boot die ons naar de haven van Nhkata bay brengt.
In Nkhata Bay blijkt dat we de rekening van Anneke niet kunnen voldoen bij haar compagnon omdat we bij deze banken niet kunnen pinnen.
Geen probleem, want we gaan even op en neer naar Mzuzu. Uur heen, uur terug, maar tijd en afstand is relatief, zo blijkt maar weer, het kost geen drol en de auto zit prima.
Na een nacht in een aftands resthouse in Nkatha Bay (geen water!), vertrekken we weer met dezelfde grote boot en zetten koers naar Mozambique via Likoma. De boot is nokkie vol en we zijn blij om nog een plaatsje te kunnen bemachtigen voor onszelf en de fietsen op het achterdek.
Net uit de kust blijkt echter waarom deze plaats onbezet is gebleven. Na een paar minuten varen zijn we al drijfnat van de golven die over ons heen klotsen en wanen we ons te midden van een etappe van de Volvo Ocean Race.
Mozambique, here we come
De sfeer op de boot is prima ondanks de golven die ook andere opvarenden treft, er wordt gepraat, gelachen en handel bedreven. Op de laatste boot die we nemen van Likoma Island naar het vaste land, liften we mee met een voetbalelftal en supporters die in Mozambique die avond een wedstijd moeten spelen, het is vandaag 1 mei wat hier een nationale feestdag is.
Feest en drank blijken ook hier net als bij ons in Nederland hand in hand te gaan en de sfeer wordt (ondanks dat er nog gesport dient te worden) uitgelaten. Na totaal 4 verschillende bootreisjes komen we uiteindelijk aan in Cobué, Mozambique.
