Over 4 dagen, op 30 mei, verlopen onze visums voor Mozambique, tijd langzamerhand om aan de terugreis naar Malawi te denken. Het plan is om van Ilha de Mozambique met de minibus en diverse treinen in Malawi te komen.
Lumbo
We fietsen van het eiland via de brug terug naar het vasteland en stoppen in het plaatsje Lumbo, waar we nog heerlijk twee dagen in een lief klein huisje direct aan het strand met uitzicht op de brug verblijven. We zoeken en vinden vele zeer grote schelpen, en wandelen tussen de drollen door over het strand.


De lady van het huis prepareert voor ons gestoofde vis en de dag erna smikkelen we van een heerlijke chicken Zambezia met kokosrijst en Matapa, een soort strandgras dat doet denken aan spinazie a la crème.
Veel doen we niet, maar het is toch opmerkelijk hoe snel de dagen voorbij gaan. Dit komt ook mede doordat de dagen hier van 6.00 in de ochtend tot zo’n 21.00 in de avond lopen, om 18.30 is het namelijk al aardedonker.

37 Mensen in een busje
Na twee dagen pakken we twee minibussen naar Nampula, een grotere stad waar de trein vertrekt. De minibussen zijn snel geregeld met alweer wat hulp, de mensen in Afrika zijn ontzettend behulpzaam je hoeft maar te laten weten wat je zoekt of nodig hebt en ze gaan het proberen te regelen, heel erg fijn en hartverwarmend om dit elke keer weer mee te maken. We tellen 37 mensen in de minibus, inclusief 7 kinderen en 4 levende kippen.
Treinkaartjes kopen

Om in Malawi te komen, moeten we drie verschillende treinen nemen. De eerste vertrekt om 4 uur ‘s morgens van Nampula naar Cuamba.
Treinkaartjes voor deze rit dienen we maandag (een dag voor vertrek) te kopen. In de namiddag installeren we ons in een pension te Nampula, gelijk maar treinkaartjes kopen denken we, maar het blijkt dat de kaartverkoper bij navraag al naar huis is !!! Voor de economy class zijn er geen kaartjes meer wordt ons verteld, enkel nog voor de bussiness class wat het dubbele kost, maar met de prijs van € 5,00 uiteraard geen probleem voor ons is.
350 kilometer in 12 uur
3.30 in de ochtend loopt onze wekker af om zodoende op tijd te zijn. Over deze eerste treinreis van 350 kilometer zal de trein zo’n 12 uur doen. Hij stopt om deze lange reistijd te behalen erg veel, en tijdens deze stops bieden de dorpsbewoners eten en drinkwaren aan.
Mieren in bed
De trein is erg comfortabel met beenruimte waar je bij een trein van onze N.S. alleen kunt van dromen, prima te doen dus deze lange reis.
Aan het einde van dag komen we aan in Cuamba waar we een kippetje eten en overnachten in een weinige welkome lodge, waar we niks van de pittige prijs kunnen afpraten ondanks dat we geen ontbijt kunnen krijgen vanwege onze vroege vertrek en ondanks de relatieve eenvoudigheid van de accommodatie en ondanks het ontbreken van een warme douche. Wel mogen we van kamer wisselen omdat we bij het openslaan van de lakens een rits mieren in bed aantreffen.
Fietsend de grens over
Als we wakker worden is het 30 mei, de dag dat we zoals al vermeld i.v.m. de uiterste geldigheid van onze visums uit Mozambique dienen te zijn.
Op het programma staan 2 treinreisjes. De 1e brengt ons van Cuamba naar de grens met Malawi en gaat zeer voorspoedig. De aansluiting op de trein naar Malawi lijkt ook prima, wat zou betekenen dat we zo rond de klok van 14.00 in Malawi arriveren. Op het treinstation nemen we onze fiets in ontvangst. We fietsen de grens over, een echte zandweg en passeren daarbij niet minder dan 4 controlegrensposten.
Welcome back home!
Na nog een klein moment van angst, omdat we geen uitreisstempel vanuit Malawi naar Mozambique hebben gekregen en hier een serieuze boete op staat, bereiken we Malawi.
De laatste douanier groet ons hartelijk en als hij ons multiple entry visum ziet, heet hij ons welkom in wat wij van hem betreft ons tweede ‘home’ mogen noemen. En zo voelt het ook wel een beetje.
Vertraging
De derde treinreis vande grens naar Liwonde, loopt echter anders dan gedacht. De trein komt niet opdagen door een voor iedereen technisch onbekend probleem. De vertraging is idem dito onbekend. Uiteindelijk wordt de vertraging 6 uur. Iedereen berust hierin wat ook het enige juiste is om in deze situatie te doen. We eten een flink bord patat in het kleine grensdorpje van Nayuchi, drinken Fanta en Frozy en wachten.

Uiteindelijk kunnen we rond een uur of twee in de trein stappen en bereiken we Liwonde pas tegen acht uur s’avonds. Snel een lodge opzoeken, waar we na eerst nog een heerlijk biertje te hebben genomen heel snel in slaap vallen.
Liwonde
De volgende dag doen we in Liwonde wat inkopen en laten mijn buitenband repareren die al 300 kilometer op springen staat. Dan op weg naar Liwonde National Park. Dat gaat niet soepel, we verdwalen, maar juf/pastor Violet helpt ons uit de brand en laat ons ook nog even haar schooltje en huisje zien.

Ook maken we kennis met enige creatievelingen en schaffen we een lokaal muziekinstrument aan en enig houtsnijwerk van de lokale kunstenaar Ephraim.

Relive ‘Weer in Malawi 31 mei’
Liwonde Safari Camp
We willen heel graag nog wat wildlife zien en wel olifanten, vandaar de keuze op dit park.
Onze lodge, Liwonde Safari Camp, wordt gerund door een Nederlander en heeft zeer mooie kampeerplekken. In zijn geheel is het erg mooi aangelegd en voorzien van alles wat we ons maar kunnen wensen zoals twee observatiedekken, mooie bar annex restaurant, een heerlijke douche en een paar andere leuke vakantiegangers.

Bootsafari
We besluiten op een bootsafari van 2,5 uur te gaan op de Shire rivier vlakbij de lodge. De kans dat we wilde dieren zoals olifanten, krokodillen en nijlpaarden (die we in het begin van onze reis in Malawi al gespot hebben) te zien krijgen is heel reëel.
Zwemmende olifanten
En wat blijkt we hebben ongelofelijk veel geluk, er zwemmen net olifanten de rivier over, terwijl anderen zich vermaken op het land en zich tegoed doen aan bomen en bladeren, een fantastisch gezicht waarvan we enkel hadden kunnen dromen. Tenslotte zien we ook twee vrouwtjes olifanten met een jong de rivier overzwemmen. Een voor ons meer dan zeer geslaagde bootsafari!!!
Naschrift
(door Tanja)
Dit verslagje heeft Ruud in de avond voor ons vertrek uit het Liwonde Safari Camp geschreven en dekt niet alle gebeurtenissen die zich daarna hebben afgespeeld. Het camp was sowieso in een wat meer zenuwachtige staat en de walking safaris waren afgelast omdat er een week geleden 5 leeuwen zijn uitgezet, 2 mannetjes en 3 vrouwtjes. Zenuwachtig omdat, zo legde Fred de lodge eigenaar uit, als de vrouwtjes de mannetjes niet zien zitten, ze kunnen gaan zwerven, op zoek naar beter voorplantingsmateriaal en dan komen ze, vanwege de beperkte grootte van het park, op den duur terecht in ons camp. Dit reservaat is namelijk sinds vorig jaar, waarschijnlijk in voorbereiding op de komst van de leeuwen, geheel omheind, een spiksplinter nieuw hek met driedubbele stroomdraad bovenaan. Ons kamp bevindt zich binnen de omheining. De hele nacht loopt er bewaking van 3 man sterk rond die de omgeving in de gaten houdt.
Ons tentje bevindt zich aan de rand van het kamp. ‘s Nachts schrikken we wakker van een geluid dat, ook al heb ik het nooit eerder in het echt gehoord, niets anders kan zijn dan de brul van een leeuw. Daarop volgt een luid getrompetter van olifanten, en dat alles op steenworp afstand van ons tentje! Daarna volgen gedempte voetstappen van olifanten, ook hun adem kan ik horen, ze lopen langs onze tent!
Als we wakker worden, zijn ze nog steeds in het kamp, ze zijn door het kamp getrokken. De bewakers hebben de leeuw ook gehoord, ze denken dat de leeuw iets te dicht bij de olifanten kwam (ze hebben meerdere jongen in de kudde) en een duidelijke waarschuwing kreeg.
Alle gasten vertellen enthousiast wat ze gezien en gehoord hebben en richten hun camera’s op de olifanten, die weinig onder de indruk lijken van de mensachtige aanwezigheid en langzaam met hun sterke slurf de bladeren en takken van de bomen trekken en ze in hun bek stoppen. Wat een kabaal maakt dat, alsof er een heel bos wordt neergehaald. De koks bakken eieren en wij drinken onze koffie met uitzicht op olifanten die 15 meter verderop ontbijten. Wat een ochtend!
Dag Ruud,
Heb net jullie verslag gelezen waarin jullie wilde olifanten live hebben gespot…enkele minuten nadat ik net een donatie had gedaan ter bescherming van de wildparken in midden Africa, ten voordele van het steune van parkwachters die nodig zijn om voornamelijk de grote dieren te beschermen tegen stropers.
Bedankt voor de live-beelden van olifanten, schitterend wat jullie daar gezien hebben en inderdaad van heel veel geluk gesproken.
Het gaat jullie goed.
Dag Stef, dank je voor je leuke bericht en goed van de donatie het stropen is nog steeds een probleem horen wij hier van de inwoners. En ja we hebben geluk om dit mee te mogen maken. Groeten Ruud
Super filmpjes , schitterend!
En weer mooie avonturen!😄
Bedankt Peter! Mocht je naar de Nesser feestweek gaan dit weekend …veel plezier!!!