Mzuzu

De komende dagen (na vrijdag de 13e) staan in het teken van het hopelijk herstel van Tanja haar pols. Bij de apotheek een brace gehaald en een mitella gemaakt een overslagdoek, met deze middelen in combinatie met de nodige rust gaan we er vanuit dat het allemaal weer goedkomt.

Het gekozen hostel blijkt qua eten een voltreffer; de Koreaanse Joy heeft de heerlijkste gerechten op het menu staan in haar hostel Joy’s Place en als ontbijt nemen we 4 ochtenden yoghurt met vers fruit, muesli en honing. Alles om een snel herstel te bevorderen. Enkel de Amerikaanse gasten zijn irritant met hun zeer luide gesprekken, ze denken dat ze alleen met landgenoten in het hostel verblijven.

Skinny

Mzuzu blijkt een moderne stad wat ook meteen opvalt aan de goed geklede vrouwen en mannen. De skinny heeft ook Mzuzu veroverd. En dat in een land waar tot 25 jaar geleden een dictator (Banda) het vrouwen 40 jaar lang verbood de broek aan te trekken.

We brengen de dagen door met heerlijk door de stad slenteren, markten bezoeken, lezen, luieren en de Shoprite te bezoeken; een supermoderne supermarkt met een overweldigend assortiment waar menig Nederlandse supermarkt niet aan kan tippen.

Rubberplantage

De pols wordt langzaam maar zeker minder pijnlijk, wat geweldig nieuws voor ons is want dit betekent dat we over een paar dagen gewoon verder kunnen met de reis. We besluiten 17 april na 4 dagen rust het te gaan proberen, om 9 uur (een record) zitten we op de fiets om verder naar het noorden te fietsen. Het fietsen met de nog pijnlijke pols gaat redelijk, gelukkig gaat de weg voor het grootste gedeelte in dalende richting.

Het is erg groen onderweg en we fietsen langs bananenvelden en een grote rubberplantage. Regelmatig komen er ietwat verwilderde types uit het bos rennen om ons een illegaal verkregen rubber ball aan te bieden. ‘Good price!’

Foutje…

We hebben een ‘kleine’ vergissing gemaakt, de weg die we al 47 kilometer lang volgen blijkt naar het zuiden te gaan.

Dat we dit niet eerder gemerkt hebben komt door het feit dat ze hier in Malawi niet aan plaatsnaamaanwijzingen doen en de stand van de zon net even anders is dan in Nederland (de zon gaat over het noorden en niet over het zuiden naar het westen).

Tiger helpt, soms

Nu snel een lodge zoeken. Na totaal 77 km gefietst te hebben, zien we pas een bord. Geholpen door Tiger en Mozes om ons door het water te waden, vinden we de Msondozi Beach Lodge wat de naam al doet vermoeden, heerlijk aan het Lake Malawi.

 

Relive ‘Rit 10 17 april’

Taxi

Toch willen we weer naar het noorden om ons reisplan te vervolgen, dezelfde weg terug fietsen zien we niet zitten, dus we vragen Tiger of hij connecties heeft die ons een stuk voorbij Mzuzu kunnen brengen. Geen probleem, ik regel het, verzekert hij ons, morgenochtend kom ik alle details vertellen zoals hoe laat jullie gehaald worden en voor welke definitieve prijs. Tiger hebben we helaas nooit meer gezien.

Nog een keer aan de kok dezelfde vraag gesteld en binnen een mum van tijd is alles geregeld, om 13.00 uur de volgende dag worden we opgehaald voor de rit van ca. 150 km. Na een heerlijke strandwandeling en een duik in het meer vertrekken we. Onze chauffeur Levie zet onderweg in Mzuzu zijn broer af bij zijn ouders waardoor we een kijkje kunnen nemen waar de bevoking woont. Om 17.30 komen we aan bij de lodge nabij de plaats Rumphi.